De Wijze in de Westerse wereld
In onze westerse maatschappij wordt er niet veel waarde gehecht aan de levensfase van de oude wijze. Oud zijn dient zo lang mogelijk uitgesteld te worden...... De trend in alle kapitalistische culturen is zo lang mogelijk jong en aantrekkelijk te moeten zijn. Als je oud en met pensioen bent, heb je vaak geen werkelijke maatschappelijke functie meer.
De oude wijze is in traditioneel levende culturen een status met hoog aanzien. Iemand die haar leven met alles wat erbij hoort heeft geleefd, wordt per ze als raadgever en bron van inspiratie gezien, onafhankelijk van haar maatschappelijke stand, of persoonlijke prestaties. De jaren, na de productieve fase in de bloei van de volwassenheid, zijn in traditionele culturen de tijd voor spirituele ontwikkeling.
Wijsheid op waarde schatten
Ook als je niet spiritueel wilt of kunt ontwikkelen is de levensfase van oud zijn in inheemse culturen van grote waarde voor alle andere leden van de gemeenschap.Het vermogen om in te stemmen, dat het fysieke lichaam gestaag vervalt, de afstand, die je ervaart van het alledaagse werkleven en de wijsheid, die je gedurende je leven hebt opgedaan, worden nu benut om de innerlijke inzichten, die je door het overwinnen van obstakels hebt vergaard, op waarde te schatten en met anderen te delen.
Dichterbij de wereld van de ziel
De latere leeftijd vertoont, wat betreft toegang tot de andere/ongeziene werelden (de wereld van de ziel), overeenkomsten met de eerste levensjaren, omdat de oudere het einde van haar leven nadert, na haar overlijden naar de wereld van de ziel zal vertrekken, en de baby net is gearriveerd vanuit de andere wereld.
De oudsten en de jongsten zijn er heel dichtbij. Dat is een van de redenen, waarom in traditioneel levende maatschappijen, de (over)grootouders, of de echt oude mensen het meest geschikt geacht worden om met de heel jonge kinderen om te gaan. Zij hebben allebei een verbinding met de wereld voor en na het leven, die oudere kinderen, pubers en volwassenen niet in deze mate hebben.
Niet alleen in traditioneel levende, inheemse culturen en buiten onszelf zijn er (oude) wijzen.
In de psychologie wordt vaak gewerkt met “het innerlijke kind”. Niemand hier in de Westerse wereld kijkt ervan op als iemand verteld, dat zij vorig weekend een workshop heeft gevolgd over haar innerlijk kind. Net zoals wij een innerlijk kind hebben, daarmee wel of niet feeling houden, heeft iedereen in zijn innerlijke beleving een deel, dat ik “de wijze” noem, als ook een puberdeel en een innerlijke volwassene.
Misschien hebben wij wel een heel toneelgezelschap in ons binnenste….. Lukas Derks "Sociaal panorama" gaat gedeeltelijk ook hierover.
DOEN:
Adem een paar keer diep in en uit. Sluit je ogen. Stel je voor je innerlijke oog een plek in de natuur voor, waar iets is, dat heel oud is, bijvoorbeeld een oude boom met zilverkleurige bast, een zwerfkei, een klein meertje (water was op onze planeet, lang voor dat er leven was), een berg, een vervallen bouwwerk uit de Middeleeuwen of een hunebed.
Laat dit beeld van ouderdom even op je inwerken. Wat doet het met je, om naar iets te kijken, wat was, lang voor dat jij in het leven kwam? Als het mogelijk is, denk je dan in, dat de boom, de kei, het water, de berg of het gebouw in een persoon verandert, of stel je voor dat een oude vrouw of man naast je plek in je innerlijke verbeelding opduikt en je vriendelijk aankijkt.
Zeg innerlijk tegen deze persoon: “ Hallo, wees gegroet vertegenwoordiger van de oude wijze, ik ben .... ( hier zeg jij je eigen naam). “ Wacht af tot dat - of degene, die aanwezig is antwoord geeft. Misschien zegt hij/zij (nog) niets. Ervaar dan alleen hoe het voelt om naast een oude wijze te zitten, of te staan.
- Wat gebeurt er met jou?
- Voel jij je ook oud? Of juist niet?
- Als het zou kunnen, wat zou je iemand, die zijn/haar leven heeft geleefd willen vragen?
- Heb je ergens in een bepaald gebied in je leven behoefde aan raad? Aan een gids, die je misschien meer verteld over spirituele aangelegenheden?
- Zijn er misschien ook voordelen aan het oud zijn?
- Kan hij/zij je meer vertellen over de wereld van de ziel?
Laat gewoon opkomen, wat in je speelt. Stel vragen of niet.
Als je genoeg hebt ervaren voor vandaag sluit je de oefening af door te zeggen:
”Hartelijk bedankt voor deze ontmoeting, ik trek me terug. Het moge jou goed vergaan” of iets van deze strekking. Adem een paar keer diep in en uit, rek je uit, stamp met je voeten op de grond en open je ogen. Noteer, als je dat wilt je bevindingen in je schrijft.
Als je weer een keer de behoefde voelt om met een oude wijze in contact te komen, kan je deze oefening herhalen. Als je iemand heb ontmoet, die jou zijn/haar naam wilde vertellen, vergeet dan niet de volgende keer deze te herinneren en hem/haar daarmee te begroeten.
Je kan natuurlijk ook de stoute schoenen aantrekken en bij een oude vrouw/man in je buurt op bezoek gaan, om contact te maken en te ervaren, hoe het leven voor iemand is, die tachtig of negentig jaar geleefd heeft. Maak een praatje, nodig hem/haar uit op een kopje thee. Of meld je aan bij een organisatie, die uitjes/huisbezoeken voor ouderen organiseert.
Om onderzoek te doen, hoe zich deze innerlijke delen tot de persoonlijkheid, het ego of dat deel wat ons in het dagelijkse leven aanstuurt verhoudt, kan je middels opstellingen prima onderzoeken.
In de workshop Elder’s Lodge, kan je kennis maken met jouw innerlijke wijze.
Meer info: workshop Elder's Lodge
Nog meer weten over innerlijke delen?Lees het artikel: rolfluïditeit
0 comments